سامد شما را در یک پیچ و خم VR خود در یک ماجراجویی قرار می دهد. این بازی دارای دو حالت ، حالت اکشن و پازل است. آزادانه قدم بزنید و مهارت های خود را برا...
لطفا ورود برای تماس با این نویسنده
دنیای واقعیت مجازی، مرزهای تصور ما را در هم می‌شکند و تجربه‌هایی ارائه می‌دهد که در هیچ پلتفرم دیگری یافت نمی‌شوند. این محیط غوطه‌ورکننده، بستری بی‌نظیر برای آثاری است که با ذهن و ادراک بازیکن سر و کار دارند. در این میان، بازی‌هایی نظیر «سومد: فضاهای ناممکن» (Sommad: Impossible Spaces) جایگاه ویژه‌ای پیدا می‌کنند، چرا که از تمامی پتانسیل‌های واقعیت مجازی برای ارائه یک تجربه واقعاً منحصر به فرد و البته گیج‌کننده بهره می‌برند.
سومد: فضاهای ناممکن، عنوانی است که شما را به سفری نفس‌گیر و البته سرشار از ابهامات بصری می‌برد. این بازی نه تنها یک پازل سه‌بعدی پیچیده است، بلکه یک تریلر روان‌شناختی عمیق نیز محسوب می‌شود که با استفاده از هندسه ناممکن و فضاهای غیر اقلیدسی، ذهن بازیکن را به چالش می‌کشد. اولین برداشت از این بازی، ترکیبی از کنجکاوی، سردرگمی و نوعی اضطراب ناشی از ناشناخته بودن محیط است.
هسته اصلی گیم‌پلی بازی، حول محور هندسه ناممکن می‌چرخد. تصور کنید که قدم در یکی از نقاشی‌های اشر (M.C. Escher) گذاشته‌اید، جایی که پله‌ها به ناکجا آباد می‌رسند، راهروها به شکل‌های غیرمنطقی به هم متصل می‌شوند و اتاق‌ها به خودشان برمی‌گردند. این مفهوم، به شکل استادانه‌ای در محیط سه‌بعدی بازی پیاده‌سازی شده و باعث می‌شود که بازیکن دائماً با منطق فضایی خود درگیر شود.
داستان بازی با ابهام و رمزآلود بودن آغاز می‌شود. شما خود را در یک مرکز متروکه و اسرارآمیز می‌یابید، بدون آنکه بدانید کیستید یا چه هدفی دارید. اما یک چیز مسلم است: باید راهی برای فرار پیدا کنید و پرده از رازهایی که در این مکان عجیب پنهان شده‌اند، بردارید. هر قدم شما را به حقایق تلخ‌تری از آزمایش‌های عجیب و غریبی که در اینجا صورت گرفته‌اند، نزدیک‌تر می‌کند.
کاوش، ستون فقرات گیم‌پلی است. شما قدم برمی‌دارید، محیط را اسکن می‌کنید و تلاش می‌کنید که از این ساختار غیرمنطقی سر در بیاورید. هر چرخش می‌تواند یک چشم‌انداز کاملاً جدید را آشکار کند یا اینکه شما را به نقطه اول بازگرداند و بر سردرگمی‌تان بیفزاید. بازی از شما می‌خواهد که نه تنها با چشم‌هایتان، بلکه با ذهنتان نیز محیط را درک کنید.
معماها به شکل هوشمندانه‌ای در دل محیط طراحی شده‌اند. این پازل‌ها مستلزم درک قوانین غیر اقلیدسی بازی و همچنین توجه دقیق به جزئیات هستند. گاهی باید از طریق مشاهده دقیق، کلید یا اهرمی پنهان را پیدا کنید، و گاهی نیز باید با تغییر زاویه دید، یک مسیر جدید را در دل فضای ناممکن پدیدار سازید. بازی به طور مداوم منطق وارونه خود را به شما آموزش می‌دهد و برای پیشرفت، باید آن را بپذیرید.
تعامل با محیط نیز بخشی از حل معماهاست. دستکاری اشیاء، باز کردن درب‌ها و فعال کردن مکانیزم‌های مختلف، همگی به نوعی به هندسه ناممکن گره خورده‌اند. این مکانیک‌ها باعث می‌شوند که حس حضور در یک فضای واقعاً زنده و پویا، حتی اگر منطقی نباشد، تقویت شود و به غوطه‌وری بازیکن کمک شایانی می‌کند.
واقعیت مجازی در سومد: فضاهای ناممکن، تنها یک ویژگی اضافه نیست، بلکه یک عنصر حیاتی است که تجربه را تعریف می‌کند. حس حضور فیزیکی در میان این فضاهای غیرقابل درک، به شدت باعث تشدید حس گمگشتگی و اضطراب می‌شود. بدون واقعیت مجازی، این بازی هرگز نمی‌توانست چنین تأثیر عمیقی بر ادراک بازیکن بگذارد.
از نظر بصری، بازی از یک پالت رنگی خشن و صنعتی بهره می‌برد که حس یک محیط رها شده و فراموش شده را منتقل می‌کند. نورپردازی کم‌نور و اتمسفریک، حس انزوا و رازآلودی را تشدید کرده و جزئیات محیطی، هرچند ظریف و ناپیدا، اما بسیار مهم و تاثیرگذار هستند. این سبک هنری، به خوبی با تم روان‌شناختی بازی هماهنگ است.
طراحی صدا در سومد یک شاهکار است. صداهای محیطی وهم‌آلود، زمزمه‌های تحریف‌شده و یک موسیقی مینیمالیستی و تنش‌زا، به شدت به فضای ترسناک و روان‌شناختی بازی کمک می‌کنند. هر صدای خش خش، هر جیرجیر در دوردست، و هر همهمه مبهم، بر حس وحشت و اضطراب می‌افزاید و بازیکن را در فضایی از عدم قطعیت فرو می‌برد.
با وجود ماهیت گیج‌کننده بازی، توسعه‌دهندگان تلاش خوبی برای ارائه گزینه‌های راحتی برای بازیکنان انجام داده‌اند. با این حال، به دلیل دستکاری مداوم ادراک و تغییرات فضایی، برخی از بازیکنان ممکن است همچنان درجه‌ای از سرگیجه یا بیماری حرکت (motion sickness) را تجربه کنند. توصیه می‌شود که بازیکنان در صورت لزوم، استراحت‌های کوتاه داشته باشند.
ترس در سومد، از نوع پرش‌های ناگهانی (jump scare) نیست. بلکه یک وحشت روان‌شناختی عمیق است. این ترس ناشی از درک نکردن، از احساس به دام افتادن در یک واقعیت غیرمنطقی و از دست دادن کنترل بر محیط اطراف است. بازی به آرامی زیر پوست شما می‌رود و با منطق شما بازی می‌کند.
سومد به طرز ماهرانه‌ای حس انزوای عمیق را در بازیکن ایجاد می‌کند. شما تنها در این هزارتوی بی‌منطق هستید و تنها ذهن شماست که می‌تواند شما را راهنمایی (یا گمراه) کند. این حس تنهایی، به فشار روانی بازی می‌افزاید و آن را به یک تجربه بسیار شخصی و درونی تبدیل می‌کند.
معماهای بازی می‌توانند به طور واقعی چالش‌برانگیز باشند. لحظاتی از ناامیدی وجود دارد که احساس می‌کنید کاملاً گم شده‌اید، که البته این خود بخشی از طراحی بازی و هدف آن است. پایداری و پشتکار در این بازی پاداش خود را دارد و در نهایت به کشف مسیرهای جدید منجر می‌شود.
در حالی که فضاهای ناممکن نقطه قوت اصلی بازی هستند، ممکن است برای برخی بازیکنان نقطه ضعف نیز محسوب شوند. سردرگمی مداوم می‌تواند به جای کنجکاوی، به خستگی منجر شود، به خصوص برای گروه کوچکی از بازیکنان که تحمل کمتری نسبت به تغییرات ادراکی دارند.
این بازی برای بازیکنانی که عاشق پازل‌های فکری، تریلرهای روان‌شناختی و تجربه‌های منحصر به فرد واقعیت مجازی هستند، ایده‌آل است. طرفداران بازی‌هایی مانند Portal یا آثار هنرمندانی چون اشر، در Sommad: Impossible Spaces چیزهای زیادی برای لذت بردن پیدا خواهند کرد و از پیچیدگی‌های آن سیراب نخواهند شد.
کسانی که به دنبال گیم‌پلی اکشن‌محور یا داستان‌های سرراست هستند، ممکن است سومد را کند یا بیش از حد گیج‌کننده بیابند. همچنین، همانطور که اشاره شد، بازیکنانی که به بیماری حرکت حساس هستند، باید با احتیاط به این بازی نزدیک شوند و از تنظیمات راحتی آن به خوبی استفاده کنند.
سومد یک تاثیر پایدار بر ذهن بازیکن می‌گذارد. این بازی شیوه درک ما از فضا و واقعیت را به چالش می‌کشد. این عنوانی است که حتی پس از برداشتن هدست، شما را به فکر وا می‌دارد و ساعت‌ها درباره منطق عجیب و غریب آن محیط با خود درگیر خواهید بود.
قابلیت تکرار بازی (Replayability) در Sommad نقطه قوت آن نیست، چرا که مسیرهای داستانی متعددی ندارد. با این حال، حل مجدد معماها یا صرفاً تجربه دوباره فضاهای عجیب و غریب آن، می‌تواند برای برخی جذاب باشد و بینش‌های جدیدی درباره معماری ناممکن به شما بدهد.
در مجموع، سومد: فضاهای ناممکن گواهی بر پتانسیل واقعیت مجازی به عنوان بستری برای تجربه‌های منحصر به فرد و ذهن‌فریب است. استفاده هوشمندانه آن از هندسه ناممکن، ترکیب با اتمسفر بی‌نظیر و طراحی صدای استادانه، سفری واقعاً فراموش‌نشدنی را خلق می‌کند که در هیچ رسانه دیگری نمی‌توان آن را تجربه کرد.
اگر به دنبال یک بازی واقعیت مجازی هستید که جسارت متفاوت بودن را دارد و ذهن و حواس شما را به چالش می‌کشد، سومد: فضاهای ناممکن به شدت برای اضافه شدن به کتابخانه بازی‌های Meta Quest شما توصیه می‌شود. آماده باشید تا واقعیت شما به طور کامل تحریف شود و وارد دنیایی شوید که قوانین فیزیک را به سخره می‌گیرد.
