در دنیای همواره در حال تحول واقعیت مجازی و واقعیت افزوده، شرکت‌ها و توسعه‌دهندگان به طور مداوم در حال بازنگری در ابزارها و رویکردهای خود هستند تا تجربه کاربری را بهبود بخشند و فناوری‌های جدید را در دسترس‌تر کنند. متا، یکی از پیشگامان اصلی در این عرصه، اخیراً تصمیم مهمی را اعلام کرده که پیامدهای قابل توجهی برای تولیدکنندگان محتوا و جامعه گسترده‌تر واقعیت ترکیبی (MR) خواهد داشت. این شرکت رسماً پشتیبانی از "ابزارهای ضبط واقعیت ترکیبی متا" (Meta Mixed Reality Capture Tools) خود را برای پلتفرم LIV متوقف کرده است. این گامی است که نشان‌دهنده تغییر جهت استراتژیک متا از روش‌های پیچیده و مبتنی بر کامپیوتر برای ضبط محتوای MR به سمت راه‌حل‌های یکپارچه‌تر و بومی بر روی هدست است. این حرکت، هرچند ممکن است برای برخی از تولیدکنندگان محتوای باتجربه که به این ابزارها برای خلق ویدئوهای جذاب و فراگیر وابسته بودند، ناخوشایند باشد، اما در عین حال افق‌های جدیدی را برای آینده واقعیت ترکیبی و نحوه تعامل ما با آن می‌گشاید.
برای درک کامل اهمیت این تصمیم، لازم است که ابتدا نقش و عملکرد ابزارهای ضبط واقعیت ترکیبی متا (MRC) و پلتفرم LIV را بررسی کنیم. MRC و LIV به طور گسترده‌ای توسط تولیدکنندگان محتوا و استریمرها به کار گرفته می‌شدند تا ویدئوهایی جذاب و با کیفیت بالا از بازی‌ها و تجربیات واقعیت مجازی ایجاد کنند. این ابزارها به آن‌ها اجازه می‌دادند تا با استفاده از پرده سبز (chroma key) و دوربین‌های خارجی، بازیکن را به صورت همزمان با محیط مجازی ترکیب کرده و یک تصویر سوم شخص واقعیت ترکیبی ایجاد کنند. این ویدئوها نه تنها به مصرف‌کنندگان کمک می‌کردند تا محتوای VR را به شکلی ملموس‌تر و قابل فهم‌تر تجربه کنند، بلکه به توسعه‌دهندگان بازی‌ها و اپلیکیشن‌ها نیز این امکان را می‌دادند تا محصولات خود را به شیوه‌ای بصری و قانع‌کننده به نمایش بگذارند. این ترکیب به خصوص برای ایجاد محتوای برجسته در پلتفرم‌هایی مانند یوتیوب و توییچ بسیار محبوب بود و به رشد اکوسیستم VR کمک شایانی کرده بود.
تصمیم متا برای کنار گذاشتن پشتیبانی از ابزارهای MRC خود به دلیل یک تغییر استراتژیک بزرگ‌تر در رویکرد این شرکت به واقعیت ترکیبی است. در سال‌های اخیر، متا به طور فزاینده‌ای بر توسعه و بهبود قابلیت‌های واقعیت ترکیبی بومی بر روی هدست‌های خود، به ویژه هدست‌های جدیدتر مانند کوئست ۳، تمرکز کرده است. این هدست‌ها با بهره‌گیری از دوربین‌های پیشرفته و فناوری‌های passthrough رنگی، قادرند محیط واقعی کاربر را با عناصر مجازی به صورت یکپارچه ترکیب کنند. هدف متا این است که تجربه MR را بدون نیاز به تجهیزات جانبی پیچیده مانند پرده سبز، دوربین‌های خارجی و کامپیوترهای قدرتمند، در دسترس‌تر و ساده‌تر کند. ابزارهای MRC و LIV، هرچند کارآمد بودند، اما نیازمند یک راه‌اندازی فنی نسبتاً پیچیده و گران‌قیمت بودند که برای کاربران عادی چالش‌برانگیز بود. متا با تمرکز بر MR بومی، به دنبال دموکراتیزه کردن تولید محتوای MR است؛ به این معنا که هر کسی با یک هدست کوئست ۳ می‌تواند به راحتی محتوای واقعیت ترکیبی ایجاد و به اشتراک بگذارد، بدون اینکه به تجهیزات استودیویی حرفه‌ای نیاز داشته باشد. این گام منطقی در مسیر تکامل فناوری و تلاش برای کاهش موانع ورود به دنیای MR است.
پیامد اصلی این تصمیم برای جامعه تولیدکنندگان محتوا، نیاز به تطبیق با یک اکوسیستم جدید است. بسیاری از تولیدکنندگان محتوا، به ویژه آنهایی که در سال‌های اخیر ویدئوهای واقعیت ترکیبی با کیفیت بالا تولید می‌کردند، به شدت به ابزارهای MRC و LIV وابسته بودند. قطع پشتیبانی از این ابزارها به معنای آن است که آن‌ها باید به دنبال راه‌حل‌های جایگزین باشند. در حالی که متا از ویژگی "دوربین تماشاگر" (Spectator Camera) به عنوان جایگزینی برای ضبط محتوا رونمایی کرده است، این ویژگی اغلب محدودیت‌هایی در کیفیت، انعطاف‌پذیری و کنترل دوربین دارد که ممکن است برای تولیدکنندگان محتوای حرفه‌ای کافی نباشد. این تغییر می‌تواند به معنای کاهش کیفیت بصری در برخی از ویدئوهای MR باشد، زیرا روش‌های بومی ممکن است فاقد همان سطح جزئیات، شفافیت و قابلیت سفارشی‌سازی باشند که تنظیمات مبتنی بر پرده سبز و دوربین خارجی ارائه می‌دادند. علاوه بر این، انتقال به این روش‌های جدید ممکن است نیازمند منحنی یادگیری باشد و زمان و تلاش زیادی را از تولیدکنندگان محتوا طلب کند تا بتوانند به کیفیت مطلوب دست یابند. این وضعیت می‌تواند به طور موقت منجر به کاهش تنوع و حجم محتوای MR در پلتفرم‌های مختلف شود.
فراتر از تولیدکنندگان محتوا، این تصمیم پیامدهای گسترده‌تری برای کل اکوسیستم واقعیت مجازی و ترکیبی دارد. از یک سو، این حرکت نشان‌دهنده بلوغ فناوری MR است؛ متا در حال انتقال از فاز "اثبات مفهوم" (Proof of Concept) به سمت "محصول نهایی" است. این شرکت می‌خواهد MR به یک قابلیت اصلی و قابل دسترس برای همه تبدیل شود، نه فقط یک ابزار تخصصی برای حرفه‌ای‌ها. این رویکرد می‌تواند به پذیرش گسترده‌تر واقعیت ترکیبی کمک کند و آن را از یک نیچ خاص به جریان اصلی فناوری تبدیل کند. از سوی دیگر، قطع پشتیبانی از ابزارهای شخص ثالث که سال‌ها به رشد و محبوبیت VR کمک کرده‌اند، ممکن است این پیام را به توسعه‌دهندگان مستقل و شرکت‌های کوچک‌تر بدهد که سرمایه‌گذاری در ابزارهای جانبی برای اکوسیستم متا می‌تواند با ریسک همراه باشد. این امر می‌تواند منجر به کاهش نوآوری در ابزارهای شخص ثالث شود، مگر اینکه متا پلتفرم‌های باز و APIهای قدرتمندتری را برای ادغام ابزارهای خارجی فراهم کند. این تعادل بین کنترل شرکت و تشویق نوآوری باز، یکی از چالش‌های همیشگی در اکوسیستم‌های فناوری است.
تصمیم متا برای کنار گذاشتن ابزارهای MRC تنها یک حرکت مجزا نیست، بلکه بخشی از یک استراتژی بزرگ‌تر و بلندمدت برای واقعیت ترکیبی است. متا دیدگاه روشنی برای آینده دارد که در آن MR نه تنها یک ویژگی جذاب، بلکه یک بخش جدایی‌ناپذیر از تجربه محاسباتی روزمره ما خواهد بود. هدست‌های کوئست، به ویژه کوئست ۳، با قابلیت‌های پیشرفته Passthrough رنگی، به عنوان دروازه‌های اصلی این آینده طراحی شده‌اند. متا به دنبال این است که کاربران بتوانند بدون نیاز به جابجایی بین دنیای فیزیکی و مجازی، به طور یکپارچه در هر دو محیط کار، بازی و ارتباط برقرار کنند. این تغییر در ابزارهای ضبط محتوا، بازتابی از همین دیدگاه است: محتوای MR باید به سادگی و به طور طبیعی از درون هدست ایجاد شود، درست همانطور که ما امروزه با تلفن‌های هوشمند خود عکس و ویدئو می‌گیریم. این استراتژی بر روی سهولت استفاده، دسترسی گسترده و ارائه یک تجربه یکپارچه و کم‌دردسر برای مصرف‌کنندگان نهایی تمرکز دارد. این رویکرد می‌تواند به حذف موانع تکنولوژیکی و فنی که تاکنون مانع از پذیرش گسترده MR شده‌اند، کمک کند.
این تغییر رویکرد هم چالش‌ها و هم فرصت‌هایی را به همراه دارد. چالش اصلی، همانطور که قبلاً ذکر شد، برای تولیدکنندگان محتوا و نیاز آن‌ها به بازآموزی و تطبیق است. کیفیت برخی از ویدئوهای MR ممکن است به طور موقت تحت تأثیر قرار گیرد تا زمانی که ابزارهای بومی به بلوغ کافی برسند. همچنین، ممکن است شاهد کاهش برخی از انواع محتوای MR که به شدت به سفارشی‌سازی‌های خاص ابزارهای قدیمی متکی بودند، باشیم. با این حال، فرصت‌های بزرگی نیز وجود دارد. با ساده‌سازی فرآیند تولید محتوای MR، متا می‌تواند به انفجاری در تعداد تولیدکنندگان محتوا و انواع محتوای MR موجود منجر شود. زمانی که ایجاد محتوای MR به سادگی ضبط یک ویدئوی معمولی با تلفن هوشمند باشد، افراد بیشتری بدون نیاز به تخصص فنی یا تجهیزات گران‌قیمت، شروع به ساخت آن خواهند کرد. این دموکراتیزه کردن می‌تواند به افزایش نوآوری و کشف کاربردهای جدید و خلاقانه برای واقعیت ترکیبی منجر شود. این تغییر رویکرد همچنین شرکت‌های شخص ثالث را مجبور می‌کند تا ابزارهای خود را با رویکرد جدید متا سازگار کرده و به سمت راه‌حل‌های بومی‌تر حرکت کنند، که می‌تواند به ظهور نسل جدیدی از ابزارهای خلاقانه کمک کند.
این تصمیم نشان‌دهنده یک نقطه عطف در تکامل تولید محتوای واقعیت ترکیبی است. در ابتدا، نمایش VR به دلیل ماهیت فراگیر و شخصی‌اش دشوار بود. ابزارهایی مانند MRC و LIV راه حلی موقت و کارآمد برای این مشکل بودند. اما اکنون، با پیشرفت فناوری هدست‌ها و رسیدن قابلیت‌های passthrough به سطح قابل قبولی از کیفیت، نیاز به راه حل‌های پیچیده خارجی کاهش یافته است. آینده تولید محتوای MR به طور فزاینده‌ای به سمت "آنچه می‌بینید، همان را ضبط می‌کنید" (What You See Is What You Get - WYSIWYG) حرکت می‌کند. یعنی کاربران قادر خواهند بود دقیقاً همان چیزی را که در دنیای ترکیبی خود تجربه می‌کنند، ضبط و به اشتراک بگذارند. این تغییر نه تنها فرآیند را ساده‌تر می‌کند، بلکه محتوای تولید شده را برای بینندگان قابل فهم‌تر و مرتبط‌تر می‌سازد، چرا که آن‌ها تجربه‌ای را مشاهده می‌کنند که می‌تواند مستقیماً توسط هر کسی با یک هدست مشابه تکرار شود. این امر به ویژه برای اهداف آموزشی، نمایشی و بازاریابی بسیار مهم است، جایی که سادگی و شفافیت در ارائه تجربه از اهمیت بالایی برخوردار است.
این اقدام همچنین بحث قدیمی‌تر در اکوسیستم‌های فناوری را برجسته می‌کند: تعادل بین ابزارهای شخص اول (first-party) و شخص ثالث (third-party). متا به عنوان توسعه‌دهنده اصلی پلتفرم کوئست، تمایل دارد کنترل بیشتری بر تجربه کاربر و نحوه نمایش پلتفرم خود داشته باشد. ارائه راه‌حل‌های بومی و یکپارچه، این کنترل را تضمین می‌کند و به متا اجازه می‌دهد تا یک تجربه ثابت و با کیفیت بالا را برای همه کاربران فراهم کند. از سوی دیگر، ابزارهای شخص ثالث اغلب خلاقیت، انعطاف‌پذیری و تخصص عمیق‌تری را در حوزه‌های خاص ارائه می‌دهند که ممکن است راه‌حل‌های بومی قادر به پوشش آن نباشند. مورد LIV نمونه‌ای از این است؛ این پلتفرم سال‌ها تجربه و تخصص در زمینه ضبط MR داشت و مجموعه‌ای از ویژگی‌ها را ارائه می‌داد که ابزارهای داخلی متا تا به حال قادر به رقابت با آن‌ها نبوده‌اند. آینده این تعادل بستگی به این دارد که متا تا چه حد به توسعه‌دهندگان شخص ثالث اجازه دسترسی به APIهای عمیق‌تر و قدرتمندتر برای ساخت ابزارهای مکمل را بدهد، به جای اینکه صرفاً بر راه‌حل‌های داخلی خود متمرکز شود.
در نهایت، تصمیم متا برای کنار گذاشتن ابزارهای ضبط واقعیت ترکیبی خود برای LIV، گامی مهم در تکامل اکوسیستم واقعیت مجازی و ترکیبی است. این یک اقدام دو لبه است؛ از یک طرف، نشان‌دهنده تعهد متا به ساده‌سازی و دموکراتیزه کردن واقعیت ترکیبی و حرکت به سوی آینده‌ای است که در آن MR یکپارچه و بومی بر روی هدست‌ها، تجربه اصلی خواهد بود. از طرف دیگر، این تصمیم می‌تواند چالش‌هایی را برای تولیدکنندگان محتوای فعلی ایجاد کند و نیازمند تطبیق و نوآوری از سوی آن‌هاست. همانطور که فناوری به پیشرفت خود ادامه می‌دهد، انتظار می‌رود شاهد ظهور ابزارهای جدید و بهبودیافته‌ای برای تولید محتوای MR باشیم که از قابلیت‌های بومی هدست‌ها بهره می‌برند. این تغییر، هرچند ممکن است با حس نوستالژی برای ابزارهای قدیمی همراه باشد، اما مسیر را برای آینده‌ای روشن‌تر و قابل دسترس‌تر برای واقعیت ترکیبی هموار می‌کند، جایی که خلق و به اشتراک‌گذاری تجربیات فراگیر، برای هر کسی با یک هدست، به سادگی امکان‌پذیر خواهد بود. این تحول، در نهایت به نفع رشد و پذیرش گسترده‌تر متاورس خواهد بود.
