یکی از مهم ترین موارد متا. اعلامیه های امسال رونمایی از نمونه اولیه عینک متا اوریون AR بود. متا مدت‌هاست که جاه‌طلبی‌های خود را در فضای واقعیت افزوده نشان می‌دهد، و نمونه اولیه متا اوریون نشان‌دهنده گامی بزرگ به سوی این چشم‌انداز است. با فرم فشرده و میدان دید 70 درجه ای چشمگیر، Meta در نظر دارد تا مرزهای آنچه را که سخت افزار AR می تواند به دست آورد، جابجا کند. عینک امروز برخلاف دستگاه‌های AR با اندازه مشابه - که از میدان دید باریکی رنج می‌برند که باعث می‌شود محتوا محدود به نظر برسد، FoV 70 درجه Meta Orion فقط مرز "به اندازه کافی گسترده برای مفید بودن" را از بین می‌برد. دستیابی به یک فرم فاکتور فشرده و یک میدان دید وسیع در یک بسته برای ایجاد یکپارچه‌تر شدن و کاربردی‌تر کردن واقعیت افزوده در استفاده روزانه بسیار مهم است. پرچم در زمین برای شرکت.
متا Quest 3S را راه اندازی کرد. Quest 3S که به عنوان یک جایگزین مقرون به صرفه تر برای پرچمدار Quest 3 قرار دارد، با قیمت پایین تری عرضه می شود، اما همچنان در مقایسه با دستگاه های قدیمی تر مانند Quest 2، پیشرفت های قابل توجهی در عملکرد و قابلیت های واقعیت ترکیبی ارائه می دهد. در این مرحله سال‌ها واقعیت مختلط را تبلیغ می‌کردم. اما جمعیت زیادی از هدست‌های Quest 2 (که واقعاً برای MR عالی نیستند) باعث شده است که این شرکت به سمت MR حرکت کند. Quest 3S در نهایت یک هدست جدید از Meta است که از نظر مقرون به صرفه با آنچه Quest 2 بود قابل مقایسه است. از جمله قابلیت‌های نسبتاً خوب MR نیز. با منسوخ شدن Quest 2، کاربران و توسعه‌دهندگان به طور یکسان منتظر سخت‌افزاری هستند که بتواند با تجربه‌های سخت‌تر VR سازگاری داشته باشد. Quest 3S برای بسیاری از کاربران عادی به نقطه مطلوبی رسیده است و تعادلی بین مقرون به صرفه بودن و عملکرد ارائه می دهد. و در نهایت متا یک بازی شاخص برای سخت افزار Quest 3 و Quest 3S خود دارد. Batman: Arkham Shadow (که در انحصار این هدست‌های جدیدتر است)، تنها چیزی است که گیمرهای VR را به سمت Quest 2 سوق می‌دهد تا به سخت‌افزار جدیدتر جهش کنند. هدست (همانطور که متا اکنون معمولاً به آنها اشاره می کند) یک بازی واقعیت مجازی خالص است. شاید با عرضه بعدی هدست، این شرکت بتواند زمان مناسبی برای یک برنامه MR پرچمدار راه‌اندازی کند.
متا امسال فاش کرد که اکنون به توسعه‌دهندگان امکان دسترسی به داده‌های دوربین برای ایجاد محتوای واقعیت ترکیبی (MR) را می‌دهد. این تغییر فرصت‌های جدیدی را برای نحوه ایجاد تجربیات MR و نحوه تعامل کاربران با محیط‌های خود از طریق این تجربیات باز می‌کند.
سال‌ها متا به توسعه‌دهندگان اجازه دسترسی مستقیم به دوربین‌های هدست را نمی‌دهد. این امر ساخت برنامه‌های MR جالب را برای توسعه‌دهندگان سخت‌تر می‌کرد که به‌درستی با دنیای اطراف کاربر ادغام و تعامل داشته باشند.
علاوه بر اینکه Quest 3S به رشد جمعیت هدست‌های Quest با قابلیت‌های MR مناسب کمک می‌کند، این تغییر همچنین ساخت برنامه‌های MR را تبدیل به یک برنامه کاربردی می‌کند. پیشنهاد جذاب تر برای توسعه دهندگان.
ظاهراً متا در ابتدا دسترسی مستقیم به دوربین را برای حفظ حریم خصوصی کاربر و جلوگیری از سوء استفاده احتمالی توسط بازیگران بد مسدود کرده بود. برگرداندن آن تصمیم خطرناک است. یکی دیگر از رسوایی‌های حریم خصوصی آخرین چیزی است که متا می‌خواهد هدست‌هایش با آن شناخته شوند.
متا امسال ابزارهای جدیدی را نیز معرفی کرد تا برنامه‌نویسان را آسان‌تر کند که هم برنامه‌های رایانه‌ای تخت و هم فضایی را به دستگاه‌های Quest منتقل کنند. این ابزارها برای ساده‌سازی فرآیند توسعه طراحی شده‌اند و به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهند تا محتوای XR فراگیرتر را بدون نیاز به منحنی یادگیری شیب‌دار ایجاد کنند. هدست‌های Meta برای بازی عالی هستند، اما می‌خواهند در «محاسبات فضایی» نیز عالی باشند. اما واداشتن توسعه‌دهندگان برای آوردن برنامه‌های سنتی به پلتفرم آن، یک مانع بزرگ برای این شرکت بوده است. یکی از بزرگترین چالش‌هایی که توسعه‌دهندگان برنامه‌های سنتی با آن مواجه هستند، حرکت از حالت صفحه تخت به چیزی است که ذاتاً در سه بعدی وجود دارد. این به طور کلی به مجموعه‌ای کاملاً متفاوت از ابزارها نیاز دارد که در حوزه توسعه بازی بسیار بیشتر از توسعه برنامه هستند. ابزارهای جدید متا با هدف ساده‌سازی این فرآیند، به توسعه‌دهندگانی که با ساخت برنامه‌های صفحه تخت آشنا هستند اجازه می‌دهد برنامه‌های خود را به Horizon بیاورند. پلت فرم با حداقل اصطکاک این پلتفرم Quest را به طیف گسترده‌تری از برنامه‌ها باز می‌کند، از بازی‌های دو بعدی و ابزارهای بهره‌وری گرفته تا تجربیات فضایی همه‌جانبه‌تر.
اما متا همچنان با یک نبرد سخت با قرار دادن حجم مهمی از برنامه‌های روزمره روی هدست خود مواجه است. این شرکت آشکارا گفته است که دوست دارد پلی استور (و همه برنامه‌های آن) را به هدست بیاورد، اما به نظر می‌رسد گوگل به بازی با توپ علاقه ندارد. این احتمالاً به این دلیل است که مشغول کار بر روی استراتژی XR خود است و نمی‌خواهد متا را برتری دهد. در اقدامی شگفت‌انگیز امسال، متا اعلام کرد که قصد دارد تا سیستم عامل Horizon را برای انتخاب شرکای خود باز کند. هدست های خود که سیستم عامل را اجرا می کنند.
در حالی که Meta هدست های همه منظوره جامد ساخته است، این شرکت معتقد است که زمان مناسبی برای گزینه های تخصصی تر است. اما به جای ساخت این گزینه‌ها، این شرکت از شرکت‌هایی کمک می‌گیرد که از قبل با ساخت سخت‌افزار برای نرم‌افزار دیگران آشنا هستند. Move شباهت بسیار زیادی به بازی بدبخت VR مایکروسافت دارد که OEM های بزرگ رایانه را برای ساخت دور هدست های واقعیت مجازی دعوت کرد و سپس به سرعت علاقه خود را از دست داد. از آنجایی که متا مالک پلتفرم Horizon است و هزینه هدست های خود را یارانه می دهد، دشوار است درک کنید که چگونه شرکای اعلام شده ای مانند ایسوس و لنوو می توانند امیدوار باشند که هدستی بسازند که به طور معنی داری بهتر از آنچه Meta در حال حاضر ارائه می دهد، باشد و با متا از نظر قیمت رقابت کند. این به وضوح برای HTC Vive که پولی برای پرداخت یارانه به سخت افزار خود مانند Meta ندارد، یک مبارزه بوده است.
متا ممکن است قبلاً با شریک اعلام شده خود LG که قرار بود با Meta در سیستم عامل Horizon OS همکاری کند، دچار مشکل شده باشد. هدست، اما ظاهراً چند هفته بعد به فکر فرو رفت.
–––––– توانایی متا برای سوزاندن میلیاردها دلار در تعقیب مالکیت فضای XR (یا «پلتفرم محاسباتی بعدی» که زاکربرگ اغلب آن را می‌نامد) به این معنی است که این شرکت یکی که در درجه اول کشتی را هدایت می کند. حرکات متا در سال جاری آغاز عصر جدیدی برای این شرکت است (در حالی که بیشتر صنعت همچنان در حال فعالیت است). در حالی که ورود اپل به این فضا قبلاً تأثیر قابل توجهی بر مسیر متا XR داشته است، تا قبل از آن نخواهد بود. هر دو شرکت در یک کلاس قیمتی (و برای کاربران یکسان) رقابت می کنند که متا باید واقعاً برای حفظ کنترل آینده نزدیک XR مبارزه کند.
