دنیای واقعیت مجازی، با وعده غرق شدن کامل در محیط‌های دیجیتال، همواره پتانسیل بالایی برای بازآفرینی فرانچایزهای محبوب و نوستالژیک داشته است. در این میان، "Ghostbusters: Rise of the Ghost Lord" به عنوان یکی از جدیدترین تلاش‌ها برای آوردن دنیای محبوب شکارچیان ارواح به واقعیت مجازی، با انتظارات زیادی روبرو شد. این بازی که برای هر دو هدست Quest 3 و PSVR 2 منتشر شده است، فرصتی بی‌نظیر برای بازیکنان فراهم می‌آورد تا خود را در نقش یک شکارچی روح جای داده و با استفاده از تجهیزات نمادین، به شکار ارواح بپردازند. اما آیا این عنوان توانسته است به وعده‌های خود عمل کند و تجربه‌ای درخشان را ارائه دهد یا اینکه در دام محدودیت‌ها و چالش‌های این ژانر گرفتار شده است؟
از همان لحظه اول ورود به بازی، اتمسفر "شکارچیان ارواح" به خوبی حس می‌شود. از موسیقی متن آشنا و نوستالژیک گرفته تا طراحی هنری و صداگذاری محیط، همه چیز دست به دست هم داده تا حس و حال فیلم‌های اصلی را تداعی کند. پایگاه عملیاتی در ایستگاه آتش‌نشانی معروف شهر نیویورک، مکانی است که بازیکنان می‌توانند تجهیزات خود را ارتقا دهند، با دیگر اعضای تیم تعامل داشته باشند و برای ماموریت‌های بعدی آماده شوند. این هاب مرکزی به خوبی طراحی شده و فضای مناسبی برای گشت و گذار و آشنایی با مکانیک‌های بازی فراهم می‌کند.
هسته اصلی گیم‌پلی "Ghostbusters: Rise of the Ghost Lord" بر پایه مکانیک‌های آشنای شکار روح استوار است: پیدا کردن روح با PKE متر، تضعیف آن با پروتون پک و سپس به دام انداختن آن در تله. این چرخه اصلی، در ابتدا بسیار سرگرم‌کننده و رضایت‌بخش است. حس در دست گرفتن پروتون پک، شلیک پرتو پروتون و کشاندن روح به سمت تله‌ای که از پیش در زمین قرار داده‌اید، واقعاً هیجان‌انگیز است. فیزیک پروتون پک و تعامل آن با ارواح، به طور کلی خوب پیاده‌سازی شده و حس قدرت و کنترل را به بازیکن منتقل می‌کند.
بازی به صورت Co-op طراحی شده و تاکید زیادی بر همکاری تیمی دارد. این ویژگی، نقطه قوت اصلی بازی محسوب می‌شود. تجربه شکار ارواح در کنار دوستان و هماهنگی برای به دام انداختن ارواح سرکش، لحظات فراموش‌نشدنی و پرخنده‌ای را رقم می‌زند. توانایی همکاری در تضعیف یک روح بزرگ، قرار دادن تله در زمان مناسب و نجات یکدیگر از حملات ارواح، عمق قابل قبولی به گیم‌پلی می‌بخشد. بدون شک، لذت این بازی به شدت به حضور دیگر بازیکنان وابسته است و تجربه تک‌نفره آن به سرعت می‌تواند یکنواخت و خسته‌کننده شود.
با این حال، با گذشت زمان و پیشرفت در بازی، نقاط ضعف آن به تدریج خود را نشان می‌دهند. ماموریت‌ها، علی‌رغم جذابیت اولیه، به سرعت دچار تکرار می‌شوند. اکثر ماموریت‌ها به یک الگوی ثابت از "پیدا کردن چند آیتم"، "دفاع از یک نقطه ثابت" یا "شکست دادن چند موج از دشمنان" محدود می‌شوند. این عدم تنوع در طراحی مراحل، باعث می‌شود که حتی با وجود مکانیک‌های پایه قوی، بازی به سرعت حس پیشرفت و هیجان را از دست بدهد و تبدیل به یک چرخه تکراری از مبارزات یکنواخت شود.
تنوع دشمنان نیز یکی دیگر از نقاط ضعف بازی است. در طول بازی، با تعداد محدودی از انواع ارواح روبرو می‌شوید که هر کدام الگوهای حمله مشخصی دارند. این محدودیت، به همراه عدم وجود باس‌فایت‌های چالش‌برانگیز و خلاقانه، باعث می‌شود که مبارزات به سرعت قابل پیش‌بینی شوند و از جذابیت آن‌ها کاسته شود. بازیکنان به جای رویارویی با چالش‌های جدید و منحصر به فرد، بارها و بارها با همان ارواح قدیمی در محیط‌های تکراری مواجه می‌شوند.
سیستم ارتقاء و پیشرفت در بازی نیز، اگرچه وجود دارد، اما سرعت پیشرفت در آن کند است و حس پاداش کافی را به بازیکن منتقل نمی‌کند. برای باز کردن ارتقاءهای جدید برای پروتون پک یا خرید تجهیزات جدید، نیاز به مقدار زیادی "اسلیم" (ماده‌ای که از ارواح به دست می‌آید) است که جمع‌آوری آن زمان‌بر است. این گریندینگ طولانی، به جای تشویق به ادامه بازی، ممکن است باعث دلزدگی بازیکنان شود، به خصوص زمانی که احساس کنند این ارتقاءها تغییرات چشمگیری در گیم‌پلی ایجاد نمی‌کنند.
از نظر فنی، بازی در هر دو پلتفرم Quest 3 و PSVR 2 عملکرد متفاوتی دارد. نسخه PSVR 2 به طور کلی از نظر بصری برتری دارد؛ رزولوشن بالاتر، نورپردازی بهتر و سایه‌های واقع‌گرایانه‌تر، تجربه‌ای زیباتر را ارائه می‌دهد. جزئیات محیط و مدل‌های شخصیت‌ها در PSVR 2 واضح‌تر هستند. با این حال، حتی در این پلتفرم نیز، شاهد افت فریم در برخی صحنه‌ها، بافت‌های با کیفیت پایین‌تر از انتظار و زمان‌های بارگذاری طولانی هستیم که می‌توانند از غرق شدن کامل بازیکن جلوگیری کنند. عدم استفاده از قابلیت‌های منحصر به فرد PSVR 2 مانند ردیابی چشم، بازخوردهای لمسی پیشرفته کنترلرها و ماشه‌های تطبیقی نیز یک فرصت از دست رفته بزرگ محسوب می‌شود.
در مقابل، نسخه Quest 3، اگرچه از نظر بصری به پای PSVR 2 نمی‌رسد و شاهد افت فریم بیشتری هستیم، اما به دلیل ماهیت مستقل بودن هدست، آزادی حرکت بیشتری را به بازیکن ارائه می‌دهد. قابلیت بازی کردن بدون نیاز به سیم و در هر مکانی، جذابیت خاص خود را دارد. با این حال، سازندگان مجبور شده‌اند برای دستیابی به این قابلیت، از کیفیت بصری و برخی جزئیات بکاهند که در نهایت منجر به تجربه‌ای با کیفیت پایین‌تر در مقایسه با PSVR 2 می‌شود. افت فریم در لحظات شلوغ و کاهش جزئیات محیط، می‌تواند به تجربه کلی بازی لطمه بزند.
مشکل دیگر، به خصوص در زمان عرضه بازی، موضوع یافتن بازیکن بود. سیستم Matchmaking در هر دو پلتفرم، به خصوص PSVR 2، در ابتدا با چالش‌هایی روبرو بود که پیدا کردن هم‌تیمی را دشوار می‌کرد. این موضوع، با توجه به تاکید بازی بر Co-op، می‌تواند به شدت بر تجربه بازیکنان تأثیر بگذارد. اگرچه ممکن است این مشکل با گذشت زمان و افزایش تعداد بازیکنان بهبود یابد، اما در زمان بررسی، یک نقطه ضعف قابل توجه بود.
صداگذاری شخصیت‌ها، اگرچه قابل قبول است، اما هیچ‌یک از صداپیشگان اصلی فیلم‌ها در بازی حضور ندارند و صدای شخصیت‌ها اغلب فراموش‌شدنی است. این موضوع، با توجه به اهمیت صداهای نمادین در فرانچایز Ghostbusters، کمی ناامیدکننده است. داستان بازی نیز ساده و سرراست است و عمق خاصی ندارد. هدف اصلی، مقابله با یک تهدید جدید از ارواح به رهبری "Ghost Lord" است که آنچنان درگیرکننده نیست و صرفاً بستری برای انجام ماموریت‌ها فراهم می‌کند.
در نهایت، "Ghostbusters: Rise of the Ghost Lord" عنوانی است که پتانسیل زیادی داشت، اما در بسیاری از جنبه‌ها نتوانست به آن دست یابد. هسته اصلی گیم‌پلی شکار ارواح، به خصوص در حالت Co-op، واقعاً سرگرم‌کننده و رضایت‌بخش است و حس و حال "شکارچیان ارواح" به خوبی در آن منتقل شده است. اما تکرار مفرط ماموریت‌ها، تنوع کم دشمنان، سیستم پیشرفت کند و مشکلات فنی در هر دو پلتفرم، از درخشش کامل بازی جلوگیری می‌کنند.
با توجه به قیمت نسبتاً بالای بازی، می‌توان انتظار محتوای بیشتر، تنوع بالاتر و صیقل‌خوردگی فنی بهتری را داشت. این بازی به وضوح نشان می‌دهد که توسعه‌دهندگان سعی کرده‌اند یک تجربه ایمن و آشنا را ارائه دهند، اما در انجام این کار، فرصت‌های زیادی برای نوآوری و بهره‌برداری کامل از پتانسیل‌های واقعیت مجازی را از دست داده‌اند. به عنوان مثال، عدم استفاده از قابلیت‌های پیشرفته PSVR 2 واقعاً جای تعجب دارد.
آیا این بازی ارزش خرید دارد؟ اگر از طرفداران پروپاقرص Ghostbusters هستید و دوستان زیادی دارید که مایل به تجربه آن به صورت Co-op هستند، این بازی می‌تواند لحظات مفرحی را برای شما رقم بزند. اما اگر به دنبال یک بازی عمیق، متنوع و بی‌عیب و نقص در واقعیت مجازی هستید، ممکن است "Ghostbusters: Rise of the Ghost Lord" نتواند انتظارات شما را برآورده کند و بهتر است منتظر تخفیفات یا به‌روزرسانی‌های آینده باشید که شاید بتوانند به این بازی کمک کنند تا به پتانسیل واقعی خود دست یابد. در حال حاضر، این بازی یک تجربه نیمه‌کاره است که با وجود لحظات درخشان، در نهایت در سایه مشکلات متعدد خود باقی می‌ماند.
