فیس بوک انتظار دارد که قابلیت های جدید یک کلاس کاملاً جدید از برنامه های کاربردی را در Quest 2 فعال کند که به روش های جالبی از AR استفاده می کنند. در اینجا چند نمونه و توضیح درباره ویژگیهایی که توسعهدهندگان میتوانند استفاده کنند آورده شده است:
ترکیب: میتوانید لایههای Passthrough را با سایر لایههای VR از طریق تکنیکهای ترکیبی موجود مانند سوراخ کردن و ترکیب آلفا ترکیب کنید.
استایلسازی: میتوانید سبکها و رنگها را به لایهها اعمال کنید. از یک لیست از پیش تعریف شده، از جمله اعمال همپوشانی رنگی روی فید، رندر کردن لبهها، سفارشیسازی کدورت، و پوسترسازی.
هندسه سفارشی: میتوانید تصاویر Passthrough را به جای تکیه بر مش سبک پیشفرض به یک مش سفارشی رندر کنید. عبور بر روی یک سطح مسطح.
اگرچه هدستهای AR شفاف – مانند هولولنز و مجیک لیپ – نمای بسیار واضحتر (و رنگی) از دنیای واقعی ارائه میدهند، هدستهای AR عبوری مانند Varjo XR-3 (و اکنون Quest 2) به لطف کنترل شفافیت کامل و پتانسیل تأخیر کامل بین تصاویر دنیای واقعی و تصاویر مجازی، میدان دید بسیار فراگیرتر و تصاویر مجازی قانعکنندهتری ارائه میدهد. اگرچه نمای AR Quest 2 هنوز هم وضوح نسبتاً پایینی دارد و سیاه و سفید است، انتظار میرود هدستهای آینده فیسبوک بر روی بهبود نمای AR عبوری تمرکز کنند. یونیتی، پشتیبانی از موتورهای دیگر - و توانایی انتشار واقعی برنامههای واقعیت افزوده برای کاربران - اواخر امسال انتظار میرود.
با دستگاهی مانند Quest 2 که پر از دوربین است، قطعاً ارزش دارد به حفظ حریم خصوصی فکر کنید، به خصوص اکنون که برنامههای شخص ثالث می تواند از قابلیت های AR استفاده کند. فیسبوک میگوید که «برنامههایی که از Passthrough API استفاده میکنند، نمیتوانند به تصاویر یا ویدیوهای محیط فیزیکی شما از طریق حسگرهای Oculus Quest 2 دسترسی پیدا کنند، مشاهده یا ذخیره کنند» و «تصاویر خام از حسگرهای دستگاه در دستگاه پردازش میشوند». به این معنی که تصاویری که دوربین می بیند به فیس بوک یا توسعه دهندگان شخص ثالث ارسال نمی شود.